.png)
Οι οίκοι ανοχής έχουν κάποια οργάνωση. Έχουν τουλάχιστον έμπειρες «τσατσάδες». Το Ελληνικό Κράτος διαχρονικά δεν έχει καμία οργάνωση και δεν ευτύχισε να βρει ούτε μία έμπειρη «μαντάμ».
Στη δεκαετία του 1950 η τότε κυβέρνηση έδωσε άδεια σε ομάδα επιχειρηματιών (προφανώς ημετέρων) να λεηλατήσουν το βυθισμένο από τους Ιταλούς θρυλικό σκάφος του πολεμικού ναυτικού.
Οι αδίστακτοι επιχειρηματίες με δύτες «κατακρεούργησαν» το ΕΛΛΗ και το πούλησαν για παλιοσίδερα, επειδή τότε είχε η Ελλάδα μεγάλη ανάγκη μετάλλων και η τιμή τους ήταν πολύ ακριβή. Οι επιχειρηματίες αυτοί θησαύρισαν εις βάρος της ιστορίας της χώρας.
Το Ελληνικό κράτος ξύπνησε το 1980 και το πολεμικό ναυτικό ανέθεσε να «ρίξουν μια ματιά στο ναυαγισμένο πολεμικό σκάφος» και βρήκαν δύο μόνο λαμαρίνες.
Το Δεκαπενταύγουστο, συμπληρώθηκαν 73 χρόνια από τη βύθιση του ΕΛΛΗ και αξίζει τον κόπο να θυμηθούμε την ιστορία και τα πραγματικά περιστατικά σήμερα που η χώρα εξαιτίας των «μαντάμηδων» έχει χρεοκοπήσει.
Η ιστορία και τα περιστατικά εδώ από το kykladesnews.gr:
Φως στη διπλή δολοφονία της «Έλλης»
Στις 15 Αυγούστου 1940 μία τορπίλη του ιταλικού υποβρυχίου Nτελφίνο βύθισε ξαφνικά το ελαφρύ καταδρομικό «Έλλη», που βρισκόταν έξω από το λιμάνι της Τήνου για να συμμετάσχει στους εορτασμούς της Παναγίας. Δύο ακόμα τορπίλες του Nτελφίνο προσέκρουσαν τελικά στον λιμενοβραχίονα της Τήνου, από τη μέσα πλευρά του οποίου βρίσκονταν δύο επιβατηγά πλοία, με προσκυνητές από την Αθήνα. Από τα υπολείμματα αυτών των δύο τορπιλών, η Αθήνα γνώριζε από την πρώτη στιγμή την εθνικότητα του εχθρού.
Όμως ο Μεταξάς αποφάσισε να κρατηθεί μυστική.
Την ίδια στιγμή, η Ιταλία δήλωνε επισήμως απόλυτη άγνοια για το γεγονός, αναφέροντας και ότι κανένα σκάφος της δεν βρισκόταν στην περιοχή, ενώ το Βερολίνο εξέφραζε τη συμπάθεια και την κατανόησή του προς την Ελλάδα. H Αγγλία ανησυχούσε για το ενδεχόμενο η προπαγάνδα του Άξονα να επιχειρήσει να την υποδείξει ως υπαίτια και να την κατηγορήσει για προβοκάτσια, με σκοπό να κάνει την επιχειρούμενη ελληνική ουδετερότητα να γείρει εναντίον των Συμμάχων. Κατευναστική πολιτική.
Όπως προκύπτει από επιτελικά κείμενα της εποχής, η κύρια στρατηγική απόφαση του Μεταξά και των επιτελών του ήταν ότι, ενώ περίμενε τον πόλεμο και προετοιμαζόταν γι αυτόν, δεν θα έκανε η Ελλάδα την πρώτη του πράξη. Όμως, αυτή η κατευναστική, αναβλητική πολιτική, αποδεδειγμένα πια, δεν σήμαινε και πολλά για τις χώρες του Άξονα. Την είχε ακολουθήσει η Αγγλία στο Μόναχο τον Σεπτέμβριο του 1939 και απέτυχε, όπως την ακολούθησε και η Γαλλία, υπογράφοντας κοινή διακήρυξη με τη Γερμανία τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους.
Το αποτέλεσμα, ήταν ότι τον Ιούνιο του 1940, δύο μήνες πριν από τον τορπιλισμό του "Έλλη", οι Γερμανοί είχαν μπει στο Παρίσι. Τον Μάρτιο του 1939 έπεσε η Πράγα, ενώ στις 22 Μαΐου ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι υπέγραψαν την «Ατσάλινη Συνθήκη» που ένωσε τις χώρες τους πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά. Λίγες ημέρες πριν, ο Ιταλός πρέσβης στην Αθηνά, Γκράτσι, είχε διαβεβαιώσει τον Μεταξά ότι η Ελλάδα δεν διέτρεχε κανέναν κίνδυνο "εφ όσον δεν καθίσταται αγγλική βάσις". Ακριβώς ένα χρόνο πριν από τον τορπιλισμό του "Έλλη", οι Γερμανοί και οι Σοβιετικοί μοιράζουν την Πολωνία, ενώ τον Μάιο του 1940 οι Γερμανοί εισβάλλουν στην Ολλανδία και το Βέλγιο. Τον Ιούνιο ο Αδόλφος Χίτλερ ξεναγείται στο Παρίσι και τον Ιούλιο, ένα μήνα πριν από τη βύθιση του "Έλλη", η Λουφτβάφε χτυπά την Αγγλία. Έτσι, τον Αύγουστο του 1940 τα πάντα μοιάζουν χαμένα για τις χώρες του ελεύθερου κόσμου στην Ευρώπη. Και στις 15 του μηνός η Ελλάδα γνωρίζει πια με αποδείξεις εκείνο που μέχρι τότε απλώς κρυφά φοβόταν: ότι θα είναι εκείνη ο επόμενος στόχος.
Όμως η πολιτική του Μεταξά υπέφερε από μεγάλη ανασφάλεια και από βαθιές αντιφάσεις. Φυσικά, η ζοφερή κατάσταση της Ευρώπης εξηγεί την ανάγκη του να απομακρύνει όσο μπορούσε τον πόλεμο. Αλλά τότε, αφού είχε επιλέξει να μην απαντήσει, γιατί δεν απέφυγε τη θυσία του «Έλλη»;
Το Βασιλικό, τότε, Ναυτικό, φοβόταν ένα τέτοιο μεγάλο χτύπημα και είχε, μάλιστα, επιχειρήσει να ματαιώσει τη συμμετοχή του πλοίου στις εκδηλώσεις, όπου θα βρισκόταν απροστάτευτο ως «πρόβατο επί σφαγήν». Γράφει ο ναύαρχος Mεζεβίρης, που εκείνη τη στιγμή βρισκόταν στο επιτελείο: «Κατέβηκα αμέσως στον Ναύσταθμο και έσπευσα να συναντήσω τον Αρχηγό του Στόλου που μόλις είχε πληροφορηθεί το γεγονός. Ήταν έξαλλος και φοβερά αγανακτισμένος κατά του υφυπουργού. Παρά τους αιφνιδιαστικούς βομβαρδισμούς πολεμικών μας πλοίων που είχαν προηγηθεί, ένα από τα μεγαλύτερα πλοία του Στόλου είχε διαταχθεί να παραμείνει επί ώρες αγκυροβολημένο σε όρμο τελείως ανοικτό για να μη διακοπεί η παράδοση των καλών ειρηνικών καιρών της συμμετοχής του Ναυτικού στη θρησκευτική τελετή της Τήνου.
Φαίνεται μάλιστα ότι το ΓEN, για να μη διακινδυνεύσει το "Έλλη", είχε εισηγηθεί την αποστολή του αντιτορπιλικού "Αετός". O υφυπουργός όμως επέμενε να αποσταλεί το εύδρομο για τη μεγαλοπρεπέστερη συμμετοχή του Ναυτικού στην τελετή». Άρα, τελικά, η βύθιση του "Έλλη", δεν ήταν ξαφνική. Κάθε άλλο μάλιστα. Το Ναυτικό περίμενε το χτύπημα, καθώς στο προηγούμενο διάστημα είχε υποστεί και άλλες πολλές επιθετικές ιταλικές ενέργειες. Στις 12 Ιουλίου τρία ιταλικά βομβαρδιστικά αεροπλάνα είχαν χτυπήσει το πλοίο του Βασιλικού Ναυτικού "Ωρίων" στην Κρήτη, ενώ βομβάρδισαν και το αντιτορπιλικό "Ύδρα" που έσπευσε να το βοηθήσει.
«H Ελλάδα αποφάσισε να προσποιηθεί ότι δεν συμβαίνει τίποτα»
Στις 30 Ιουλίου ιταλικά βομβαρδιστικά χτύπησαν τα «Βασιλεύς Γεώργιος» και «Βασίλισσα Όλγα» στον κόλπο της Κορίνθου, καθώς και δύο υποβρύχια στο λιμάνι της Ναυπάκτου. Όσο για τις παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου και των χωρικών υδάτων ήταν πια καθημερινές. Τελικά, η Ελλάδα αποφάσισε να προσποιηθεί ότι δεν συμβαίνει τίποτα. Δεν απάντησε στις πολλαπλές επιθέσεις πριν από τη βύθιση του «Έλλη». Δεν προσπάθησε να αποφύγει τη βύθισή του. Δεν αντέδρασε ούτε μετά τις επιθέσεις που δέχθηκαν τα επιβατηγά, έπειτα από τη βύθιση του «Έλλη», όταν επέστρεφαν από την Τήνο. H κατευναστική πολιτική έφτασε τόσο μακριά, μέχρι και να αποκρυβεί ως μέγα μυστικό η ταυτότητα του εχθρού. Πουλήθηκε... η Ιστορία
Στη μνήμη του "Έλλη", εδώ και δεκαετίες, κάθε 15 Αυγούστου ένα στεφάνι πέφτει στα νερά της Τήνου. Όμως, τι κρύβουν τα νερά που υποδέχονται αυτά τα στεφάνια; Δυστυχώς, όταν φτάσει κανείς στα 47 μέτρα βάθος δεν πρόκειται να συναντήσει το βυθισμένο σκάφος. Το μόνο που θα συναντήσει είναι μερικές λαμαρίνες. Δηλαδή, ό, τι άφησαν πίσω τους εκείνοι που στη δεκαετία του 1950 δούλευαν επί δύο συνεχή χρόνια και κομμάτιαζαν το "Έλλη" μέσα στο νερό για να το πουλήσουν για παλιοσίδερα... Παραμένει ακόμα αδιευκρίνιστο από πού πήραν, αν πήραν, κάποια άδεια δύο «επιχειρηματίες» της εποχής, οι οποίοι μίσθωσαν τους 8 - 9 σκαφανδροφόρους δύτες που επί δύο χρόνια δούλευαν συστηματικά για το κόψιμο του σκάφους και την ανέλκυση των τμημάτων του τα οποία στη συνέχεα πουλήθηκαν για σκραπ.
H Eλλάδα ρίχνει στεφάνια και παιανίζει εμβατήρια σε δύο λαμαρίνες που έχουν απομείνει
Έτσι, η Ελλάδα παιανίζει τα εμβατήριά της και ρίχνει τα στεφάνια της σε δυο λαμαρίνες, που για τους ιερόσυλους δεν άξιζαν ούτε για παλιοσίδερα. Καταλήγοντας εκεί, το "Έλλη" και τα εννέα μέλη από το πλήρωμά του που χάθηκαν, μοιάζει απλώς να ακολούθησαν με συνέπεια μέχρι το τέλος τη μοίρα τους, τη μοίρα ενός διπλού προαναγγελθέντος θανάτου. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, ο δύτης Αλέξης Παπαδόπουλος και η ομάδα του κατέβηκαν για λογαριασμό του Πολεμικού Ναυτικού στο σημείο που είχε βυθιστεί το "Έλλη". Είχαν ακούσει από τους ντόπιους τις ιστορίες για το πώς το πλοίο τεμαχίστηκε στον βυθό και πουλήθηκε για παλιοσίδερα. O Αλέξης Παπαδόπουλος διηγείται την απίστευτη αυτή ιστορία στα «Ντοκουμέντα» του ΣKAΪ, από τον οποίο μεταδίδονται και οι μοναδικές εικόνες από τον βυθό της Τήνου που ήρθαν ποτέ στην επιφάνεια. Εκεί, όταν οι δύτες συνειδητοποιούν τι βρίσκουν, βγάζουν τα επιστόμια από τις μπουκάλες τους, κάνουν τον σταυρό τους και φιλούν τα σκουριασμένα σίδερα, σαν να ήταν εικονίσματα.
-Ναύαρχος Παναγιώτης Xηνοφώτης, αρχηγός ΓΕΕΘΑ: "Οι πιθανότητες να τεθεί η Ελλάδα με την πλευρά του Άξονα ήταν ούτως ή άλλως εξαιρετικά περιορισμένες. Όμως, η βύθιση του εύδρομου "Έλλη", διέλυσε κάθε αμφιβολία ως προς το με ποιο μέρος έπρεπε να συμπαραταχθεί η Ελλάδα και στην ουσία την έθεσε οριστικά στην πλευρά των Συμμάχων. Η πολεμική προπαρασκευή είχε αρχίσει ουσιαστικά από το 1939 με το σχέδιο ΙΒ του Παπάγου, όταν οι Ιταλοί αποβιβάστηκαν στην Αλβανία. Η βύθιση του "Έλλη" έδειξε ότι ο πόλεμος ήταν πλέον προ των πυλών. Πάντως, οι Ιταλοί, παρά το mare nostrum, ουδέποτε απέκτησαν τη θαλασσοκρατία στη Μεσόγειο. Θα έλεγα ότι, σήμερα, κίνδυνοι σαν αυτόν του "Έλλη" δεν υπάρχουν, αλλά δεν μπορούν ποτέ και να αποκλειστούν. Το βασικότερο μήνυμα για τις Ένοπλες Δυνάμεις είναι ότι δεν πρέπει να εφησυχάζουμε, αλλά να είμαστε πάντα σε εγρήγορση. Πριν από τη βύθιση του "Έλλη" είχαν προηγηθεί και άλλες επιθετικές ενέργειες που ταπείνωναν την Ελλάδα. Η βύθιση του "Έλλη" χαλύβδωσε το φρόνιμα.
Ο ελληνικός λαός και οι ένοπλες δυνάμεις του πείσμωσαν. Πιστεύω ότι το μεγαλύτερο στρατηγικό λάθος της τότε φασιστικής κυβέρνησης της Ιταλίας, είναι ακριβώς ότι υποτίμησε την αντίδραση του Έλληνα».
-Αντιναύαρχος Δημήτρης Γούσης, αρχηγός ΓΕΝ: «... Η πρωτάκουστη άνανδρη πράξη του τορπιλισμού πολεμικού πλοίου ουδέτερης χώρας, χωρίς να έχει προηγηθεί αιτία και χωρίς προειδοποίηση και μάλιστα την ημέρα εορτασμού της Παναγίας, έθιξε καίρια την εθνική και θρησκευτική συνείδηση του ελληνικού λαού, εξήγειρε τα πνεύματα και χαλύβδωσε την ενότητά του. Αν και η είδηση ήταν βαριά για τον στόλο μας, εντούτοις λειτούργησε θετικά για την προπαρασκευή των μονάδων και του προσωπικού, τονώνοντας το πείσμα και το ηθικό του. Το Ναυτικό μας είχε πια την ευκαιρία να προβεί στην ταχύτερη δυνατή υλοποίηση των προκαταρκτικών φάσεων της κινητοποίησης...
Ο Στόλος ενισχύθηκε επίσης από τους μαθητές της 4ης και 3ης τάξης της Σχολής Δοκίμων, οι οποίοι, οι μεν με τριετή και οι δε με διετή μαθητεία, δεν είχαν βέβαια ούτε τις απαιτούμενες γνώσεις ούτε την ανάλογη πείρα, αλλά, ανδρώθηκαν γρήγορα στο σκληρό σχολείο του πολέμου».
Πηγή ➤ spirospero
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου